Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Η ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΑ ΚΑΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΥΛΗΣ ΤΗΣ

Η βασιλοπούλα και ο αδερφούλης της


Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε μια μικρή βασιλοπούλα. Ο πατέρας της και η μητέρα της τη λάτρευαν, αλλά αυτή ήταν πάντα πολύ λυπημένη. Είχε μάθει πως, σαν ήταν μικρή, είχε κι έναν αδερφούλη, που μια νύχτα χάθηκε και από τότε παντού και πάντα γύρευε το χαμένο αδερφό της. Ο βασιλιάς και η βασίλισσα προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να την παρηγορήσουν. Της έφεραν όλα τα καλά και τ’ αγαθά της γης, αλλά αυτή πάντα είχε το νου της στο χαμένο της τον αδερφό.
Μια μέρα, είχε βγει στο μεγάλο περιβόλι του παλατιού περίπατο με τη νταντά της και ανάμεσα από τα ψηλόκορμα δέντρα είδε ένα ελαφάκι να την κοιτάζει με ματιά ανθρώπινη. Παραξενεύτηκε από το βλέμμα του. Μα την ίδια στιγμή άκουσε μια μακρινή φωνή να της λέει:
-Γεια σου, πεντάμορφη.
Η μικρή βασιλοπούλα τρόμαξε. Τι περίεργη φωνή ήταν αυτή; Και κανείς δε φαίνεται! Μα ποιος της μίλησε; Η νταντά της έτρεξε από κει που ακούστηκε η φωνή και άρχισε να ψάχνει ανάμεσα στους θάμνους και τα δέντρα. Την ίδια όμως στιγμή πλησίασε τη βασιλοπούλα το όμορφο ελάφι, της φίλησε το χέρι και της είπε μ’ ανθρώπινη φωνή:
-Εγώ σου μιλάω. Μην τρομάζει, δεν ήμουνα πάντα ελάφι, όπως με βλέπεις τώρα. Κάποτε ήμουν κι εγώ άνθρωπος. Ήμουνα ένα όμορφο μωρό και η κούνια μου βρισκόταν κοντά στη δική σου κούνια. Ήμουν ο αδερφούλης σου. Αλλά η νεράιδα του πηγαδιού μ’ έκλεψε μια νύχτα και μ’ έκανε ελάφι. Χρόνια τώρα γυρίζω μέσα στο δάσος, ώσπου χτες ένας κυνηγός μ’ έπιασε και με χάρισε στον πατέρα μας, τον βασιλιά. Έτσι από χτες βλέπω από μακριά το πατρικό μου σπίτι και τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα.
-Αδερφούλη μου, είπε γεμάτη χαρά η βασιλοπούλα, τι πρέπει να κάνω τώρα εγώ για σένα;
Τότε το ελάφι της είπε σιγά στο αυτί:
-Στο βάθος του πηγαδιού, που είναι στην άκρη του κήπου, η νεράιδα έχει κρύψει ένα μπουκαλάκι μ’ ένα πράσινο γιατρικό. Αν μ’ αλείψετε με το γιατρικό αυτό, θα γίνω πάλι άνθρωπος, ο αγαπημένος σου αδερφούλης.
Η βασιλοπούλα έτρεξε αμέσως στον πατέρα της και του τα είπε όλα.
Αμέσως ο βασιλιάς κατέβασε στο πηγάδι τους ανθρώπους του να ψάξουν για το μαγικό γιατρικό. Σε λίγο έφεραν στη βασιλοπούλα το μπουκαλάκι και αυτή άλειψε με το πράσινο μαγικό γιατρικό το όμορφο ελαφάκι, που έτρεμε απ’ τη χαρά του. Σε λίγο το ελάφι μεταμορφώθηκε σ’ ένα όμορφο βασιλόπουλο, με μια κορόνα στο κεφάλι.

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Powered by Blogger